Beste Werkgroepleden en overige vrienden,
Donderdag gingen Fred, Michèle, Hetty, Eddy, Carel, Dirk en
ik over het tracé van de oude weg van Siberie naar Sint Willibrordus.
We hadden toestemming van de geitenhouder Paulo om op zijn
deel van de plantage Siberie te parkeren en rond te speuren.
Het eerste deel van de weg kenden we al en we wisten dat na
een dikke kilometer de oude weg steeds dichter begroeid is met Wabi's en andere
lastige planten.
Kijk maar op het kaartje met de track van Fred,
geprojecteerd op de Werbatakaart van 1909. De weg was er toen nog helemaal.
Hij werd toen ook goed onderhouden met een keermuur aan de
lage zijde die we over een grote lengte konden volgen. Naast de keermuur staan
en stonden bomen. Het is nu nog steed een mooi gezicht maar hoe mooi moet het
geweest zijn rond 1900 toen de weg in gebruik was.
Nu is vooral het tweede deel, na de bocht naar Sint
Willibrordus toe, helemaal dichtgegroeid. De weg is daar steeds moeilijker te
volgen en zonder GPS waren we zeker van het oorspronkelijke tracé afgedwaald.
Eenmaal over de grens van de plantage Siberie loopt de weg
tussen twee plantages in; Jan Kok en Sint Bastiaan (Werbataspelling). Slechts
op een enkele plaats waren daarvan beide muren te zien, de rest is een tijd
geleden al weggebulldozerd. De weg is daar overwoekerd met Wabi's wat de
voortgang wel erg moeilijk maakte.
Over de eerst twee kilometer deden we anderhalf uur, over de
laatste twee drie uur en een kwartier.
Maar bijzonder was het wel!
In Deel 2 komen weer de fotos van de natuur.
De groeten van
François.
De geitenkoraal van Paulo
Foto Hetty
De oude weg van Siberie naar Sint Willibrordus, deel 1
Langs de oude weg groeien overal bomen.
De artefacten die we zien zijn vaak jeneverflessen of.......
Foto Fred
....kelderflessen.
Foto Hetty
Dit type glas zagen we ook vaak.
Foto Michèle
Een bijzondere steen.
Foto Fred
Maar geleidelijk aan groeit de weg vol met Wabi's en...
Foto Fred
...Palu di Lele.
Foto Fred
Andere weggebruikers zijn varkens.
Foto Fred
De weg gaat eerst recht op Landhuis San Sebastian af.
Foto Michèle
Na de bocht naar Sint Willibrordus staan er steeds meer bomen op de weg.
Foto Michèle
Dirk rust uit onder een Palu di Sia.
Foto Michèle
François demonstreerd zijn kerst cadeau, een net tegen de bijen.
Foto Carel
Een rijtje door mensen geplante cactussen langs de weg.
Foto Michèle
De weg gaat door een rooi, met Midden Curaçao gesteente.
Foto Michèle
Een gelaagd, maar zwak gesteente.
Foto Fred
Helaas vallen veel oude bomen om.
Foto Hetty
Hoever nog door deze mondi?
Het laatste deel van de weg had vroeger twee muurtjes tussen Jan Kok en San Sebastian in.
Foto Michèle
Zelfs de laatste meter is moeilijk.
Foto Michèle
Toko Williwood, vanwaar we terugkeerden naar Siberie.
Foto Michèle.
Beste werkgroepleden, dank jullie wel.
Groet en fijne week.
Petra
.jpg){kind=link}