woensdag 12 december 2012

Resida is uit

Dus nu mag ik met trots de foto's en het artikel laten zien,

Het landleven van Petra en René
Authentiek wonen in
Landhuis Siberie


Niet iedereen woont in een modern, nieuw huis.
Sommigen geven de voorkeur aan een doorleefde
woning met historie. Zoals Petra en René van Landhuis
Siberie. Hun huis is even ruw als authentiek. Makelaars
zouden dit bestempelen als ‘een huis met karakter’.
Binnenkort begint een noodzakelijke verbouwing.
Wij gingen kijken in deze volstrek authentieke
woonomgeving.

 

Tekst Marek Dibicki | Fotografie Hugo de Klerk
 

Petra Bronk en René Vörgers kochten drie jaar geleden
Landhuis Siberie, in Banda’Bou. Ze woonden er toen al zes
jaar. Het is een prachtig historisch pand met daaromheen
een groot landgoed waarop zelfs twee stokoude, anonieme
graven zijn te vinden, vermoedelijk van een van de vroegere
eigenaren.
 

Jachtterein
Vanaf de Weg naar Westpunt rijden we ergens halverwege
een lange, rijk begroeide oprijlaan in. Aan het begin worden
we opgeschrikt door dreigende borden. In het Papiaments
(en even verderop in het Nederlands) worden we erop
attent gemaakt dat we een jachtterrein betreden. Gelukkig
is van daadwerkelijk rondvliegende kogels geen sprake als
wij het pad helemaal afrijden. Want we moeten aan het
eind zijn.


Karakter
Het helpt ook wanneer je hier niet terugschrikt voor
honden. Petra komt ons namelijk tegemoet met twee
enorme viervoeters die samen dik over de 150 kilo wegen.
Na wat sussende woorden worden we aangemerkt als
goedbedoelende vreemdelingen. Dan richten we onze
blik op het landhuis. Makelaars zouden dit in advertenties
omschrijven als ‘een huis met karakter’. Op het eerste
gezicht vallen vooral de oude muren op, de vergane
dakpannen en het houtwerk die redelijk urgent behoefte
hebben aan reparatiewerk en verf. Waar je ook kijkt, duidelijk
is dat zo’n beetje alles hier opknapwerk nodig heeft. Aan
de andere kant heeft de huidige conditie van het huis ook
z’n charme, zeker in combinatie met de prachtig verscholen
ligging, de rustige omgeving en de bijzondere natuur.





Vier eeuwen historie
In 1690 werd het statige Landhuis Siberie gebouwd.
Destijds droeg het de (geografisch vreemde) naam
‘Landhuis Groot Sint Joris’ en was het omgeven door
magasinas, een faktoorswoning en slavenhutten. Ruim
een eeuw later werd het omgedoopt tot Landhuis Siberie
(nadrukkelijk zonder puntjes op de e), naar de toenmalige
eigenaar Siberio Cafiero. De hutten zijn inmiddels verdwenen,
in plaats daarvan vind je op het één hectare grote
landgoed vooral veel mondi, een wei, een grote vijver (met
eenden!) en een kleiner huisje dat ‘de stal’ wordt genoemd.
De stal is recent omgebouwd tot een comfortabele doch
knusse studio met moderne gemakken en een heerlijke
porch. Het is de bedoeling dat Petra en René hier straks
tijdelijk gaan wonen tijdens de renovatie van het landhuis.
Als dat is afgerond zal de stal worden verhuurd aan

Soete invlieg
Het wonen in Landhuis Siberie is moeilijk te bevatten voor
de gemiddelde bewoner van een modern en luxe huis.
Zeker met de huidige staat van het landhuis. We zien bladderende
muren, roestplekken, losgeraakt stucwerk, slecht
sluitende deuren en zelfs een gat in de vloer. De ramen zijn
voorzien van traliewerk, maar door het (inmiddels) grotendeels
ontbreken van werkende shutters (‘een punt dat in
de renovatie meegenomen wordt’) is alles verder volledig
open. Het is binnen een komen en gaan van dieren. Van
maribomba tot suikerdiefje: ze delen het huis met Petra en
René. Positief punt: de vleermuizen die vanaf de schemering
door het pand vliegen eten veel muggen. De muizen en ratten moeten hier wel actief bestreden
worden, maar gelukkig zijn Petra en René op dat vlak aan
de winnende hand. En het moet gezegd worden: het open
karakter en de staat van onderhoud zorgen voor een heel
bijzondere, informele en vrije sfeer.





Sporen van eeuwenlang voetenwerk
In dit huis waan je je soms een paar eeuwen terug. In de
oude keuken bijvoorbeeld, met zijn vele historische details.
Zoals de vloer van IJsselsteentjes, die ooit naar hier zijn
gekomen als ballast voor de schepen. Met hier en daar
ingesleten sporen van eeuwenlang voetenwerk. Of het
gemetselde aanrechtblok zonder deurtjes. In een uitsparing
onder de hoge schoorsteen vinden we de oude oven
-Forn‘i pan- waarin eeuwenlang brood werd gebakken.
Je ruikt bijna de verse granen en het rijzende deeg. Helaas
is de oven ergens in het verleden dichtgemetseld. Na de
renovatie zal hij echter weer in ere hersteld worden.“Je kunt
er straks heerlijke pizza’s in bakken,” vertelt Petra trots.







Mandibak
Minstens zo’n mooi detail vinden we in de badkamer.
Waar ter wereld vind je nog een originele mandibak zoals
deze hier? Een mandibak werd voor de uitvinding van de
waterleiding gebruikt als watervoorraad in de badkamer.
Het lijkt een badkuip, maar het was nadrukkelijk niet de
bedoeling om er in te baden. Het water werd met een halve
kalebas over het lichaam gegoten. De mandibak hier doet
slechts dienst als ‘decoratie’ - al kun je daar door de prominente
aanwezigheid in de ruimte nauwelijks van spreken.
Ombouwen tot iets anders of verplaatsen is er helaas niet
bij; de massieve constructie moet óf in zijn geheel weg, óf
blijven staan. Begrijpelijkerwijs kiezen Petra en René voor
dat laatste. De mandibak zorgt voor een unieke sfeer in het
vertrek.
Achter de historische mandibak is ooit een douchewand
gemaakt met langwerpige tegels met een goedkoop ogende
marmerlook. Dat misstaat hier enorm. Petra raadt onze
gedachten: deze tegels gaan er straks allemaal uit. Er komen überhaupt geen tegels in de douche: de wanden
worden voorzien van glad stucwerk met een waterdichte
verflaag. Een voorbeeld daarvan zien we in de stal, waar de
badkamer mooi tegelloos is afgewerkt.


Vloeren
Wat nog meer zal verdwijnen, is een groot deel van de vloer.
De originele vloer is zoals die in de keuken: IJsselsteentjes
op hun kant tegen elkaar. In de oude keuken en de badkamer
blijft de authentieke vloer liggen; sfeer prevaleert
boven gebruiksgemak. In de galerijen aan de voor- en
achterkant van het huis, is ooit een laag beton over de oude
stenen gestort. Petra en René willen de oude stenen onder
de betonlaag vandaan toveren, maar het is niet duidelijk
of de vloer onder het beton nog compleet is. Een nieuwe,
strakke betonvloer erop storten - zoals in de stal - behoort
echter ook tot de mogelijkheden. In de slaapkamer komt
wel een betonnen vloer. Maar dan wel mooi gevlinderd en
met een ouderwetse uitstraling. In de woonkamer wordt
een nieuwe houten vloer gelegd.


Creature comforts
De informele manier van leven in dit landhuis betekent
echter niet dat de bewoners hedendaagse technologie en
creature comforts moeten missen. De hoogwaardige apparatuur
in de keuken zou niet misstaan in een professionele
keuken. Er is overal hi-speed draadloos internet. En de oude
(vermoedelijk) regenbak achter het huis is omgebouwd tot
authentiek zwembad. De oude details worden zo gecomplementeerd
door moderne technologie, zonder dat deze
ten koste gaan van de authenticiteit.




Vijver
Petra en René maken ook veel gebruik van het landgoed
rondom het huis. Ze zijn vaak te vinden bij de grote vijver
die verscholen ligt achter de struiken. Terwijl hun honden
zwemmen en spelen, kunnen ze daar uren over het water
kijken en gezellig zitten met een fles wijn en een bakje olijven.
Daarnaast zitten ze graag in de achtertuin, al dan niet
met gezelschap. Door de indeling in verschillende kleinere
zithoeken kun je er op tal van manieren heerlijk borrelen en
eten tijdens de vele mooie avonden die Curaçao kent. Als
de renovatie rond is, moet ook de voortuin als plek van ontspanning
gaan dienen. Aan een grote eettafel zal menig uur
doorgebracht worden door Petra en René en hun vrienden.
Want uiteindelijk is dat de essentie van het wonen in
Landhuis Siberie: volop genieten in een onvervalste
Curaçaose omgeving met verleden én toekomst.



Dank aan het Resida Team!

Ik ben erg blij met het resultaat.
Groet Petra

Ps. Ik kreeg de tekst vanwege de opmaak (lees mijn gebrekkige kennis van tabjes) niet anders geplaatst.

donderdag 29 november 2012

Blij met mijn lampen

En dan schrijf ik ineens 2 blogjes op 'n dag!

Vanmorgen was ik met René voor ons werk bij de kerk in Jan Doret, deze wordt gerestaureerd. En wat vond ik daar onder een struik? Twee ontzettend mooie lampen :)

Ik mocht ze van meneer pastoor zomaar meenemen, echt heel erg blij!






Nu nog een mooie plek zoeken. Misschien in de stal.

Groet Petra

De keuken in de stal

Nog altijd zijn we bezig met de afwerking van de stal. Maar komende kerst hopen we hiermee klaar te zijn, ook met de inrichting.

Wat wel zo goed als klaar is, is de keuken.





De laatste foto is van Hugo de Klerk.

Groet Petra



woensdag 28 november 2012

Vragen beantwoorden

OK, Lynda, van http://unpetitmorceaudemoi.blogspot.com/ heeft mij gevraagd deze vragen te beantwoorden.

En aangezien ik een zéér gehoorzaam mens ben :), bij deze.


Koffie of thee? ’s Ochtends koffie, zo sterk mogelijk en geen melk of suiker. Daarna direct aan de thee, potten vol losse groene thee, dus echt de blaadjes. Thuis ook veel thee van citroengras, lekker, zowel warm als koud.

Mijn favoriete boek, ik heb niet echt een favoriet boek, ik lees zo ontzettend veel, en zo veel verschillende soorten. Thrillers, waargebeurde verhalen, detectives, chick-lits enz.

Gekke gewoonte? Genoeg, er werd hier zojuist gezegd dat ik een probleem zoek bij een oplossing, en dat mijn telefoonstem anders is dan mijn echte... daar laat ik het maar bij :)

Favoriete snoepgoed? Ik houd niet van zoet :( maar camembert met calvados, en hele droge knoertharde salami met een glas rode wijn....... zucht, meer hoef ik niet te zeggen.....

Ultieme “me-time” momentje? Alleen thuis, lezend of rondlummelen in de tuin, alleen op het strand met een boek, en af en toe afspoelen in zee.... ik weet er zoveel.

Favoriete website? Op dit moment Pinterest, met als gevolg dat mijn to do lijst voor de komende kerstvakantie steeds langer wordt :) wat een ideeën!

En omdat de hoofdrol in de Resida weer is ingenomen door die Streep (Freija), zet ik onze Spook maar eens in het zonnetje. De foto is gemaakt door Hugo de Klerk.

Groet Petra

dinsdag 27 november 2012

De Cover

Resida is naar de drukker, en de cover mocht ik alvast laten zien. Gelukkig is het de mooiste kant van de keuken geworden, de kant zonder rood afwasteiltje :)

Ik ben er erg blij mee, best wel iets om trots op te zijn.



Liefs Petra

donderdag 15 november 2012

Regentijd

Ik vind het een heerlijke periode, je brengt wat meer tijd binnen door, lekker met een boek op de bank. Het eiland is prachtig groen, jammer alleen dat de orchidee in de boom van binnen uit niet is te zien. Dus voor ik hem morgen afknip en meeneem naar kantoor nog een paar foto's. 







Ook de rest van de planten bloeien geweldig.





Fijne dag.

Groet Petra

dinsdag 13 november 2012

Bløf en het dak

Afgelopen zaterdag zijn we naar een concert van Bløf geweest op de Kleine Werf bij de Anna Baai.

Nou wordt je hier al niet doodgegooid met concerten, dus als er wat te doen is, moet je er natuurlijk wel naar toe.

Het was geen spectaculaire show, maar de muziek was goed en het was beregezellig! Alleen jammer dat een uur voor afloop het bier op was :( 


Gisteren ook mijn swap afgerond en deze is onderweg naar Nederland, wat er in de pakjes zit ga ik natuurlijk niet vertellen, hierover later.

Ook belde gisteren Hugo (fotograaf van de Resida) dat hij de opmaak naar ons had gemaild, en dat ik de foto's die niet in het magazine kwamen mag gebruiken voor mijn blog.
Dit is natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd, dus bij deze ons dak, een en al romantiek van buiten, en van binnen een klein drama. Maar ja, we gaan niet voor niets de boel opknappen.





Zag dat we ook nog een zwembadtrapje en een lege Amsteldoos op zolder hebben staan ???
Ach ja, met de komende uitgave van de Resida wordt het toch al moeilijk de schijn op te houden van een altijd opgeruimd huis :)

Liefs en een fijne week.

Petra

vrijdag 2 november 2012

Resida Magazine

Nou, ik mag mij aansluiten in het rijtje Picasa meiden die met hun huis in een tijdschrift komen. Met dit verschil, dat het bij de meeste ging om de perfecte afwerking en de op de juiste manier gestylde hoekjes......Bij ons dus niet, bij ons wordt er de nadruk op gelegd dat er dringend het een en ander dient te gebeuren, maar ook dat we wonen in een prachtige omgeving, in een authentieke omgeving, en niet te vergeten in een huis met karakter.

Ik mag jullie nog geen foto's laten zien, want het is nog niet verschenen. Ik zal wel vast verklappen dat de keuken op de cover komt, met onze Freija op de voorgrond. En dat ik heb moeten praten als brugman, om mijn lelijke rode plastic afwasteil weggephotoshopt te krijgen.... en ook dat ik de foto van de badkamer met alle flesjes schots en scheef op de vensterbank niet echt geschikt vond. Om nog maar te zwijgen van een foto van het plonsbadje, met ernaast drie lege wijnflessen en de tuinslang over de rand.......

Tja, waarom heb je dat dan niet opgeruimd zou je denken? Gewoon, omdat ik het niet zie, die flessen getuigen van een super gezellig avond in bad. En afwassen moet nu eenmaal gebeuren, en zo'n ouderwetse emaille teil zal vast super staan, maar er sneuvelt wel sneller iets.

Oh ja, en dan was er ook nog een foto, je kent dat wel met zo'n lens dat iets breder lijkt als het is, ja, en daar stond ik op :(

Maar we zijn er uit, zondag wordt er een andere foto van mij gemaakt, samen met René, dus nog alle tijd om er iets aan te doen :) en twee van de drie wijnflessen en de tuinslang zijn ook weg, want je mag tenslotte wel zien dat er wordt geleefd.

Dit is de link van Resida:

http://www.resida-magazine.com/


Hugo de Klerk, is de uitgever en tevens de fotograaf, Marek Debicki heeft het artikel geschreven.

Zodra deze editie uit is, zal ik het op mijn blog plaatsen.

Iedereen een fijn weekend.

Groet Petra



woensdag 26 september 2012

Zo goed als klaar

De stal is zo goed als klaar.

De inrichting moet nog worden gedaan, maar we hebben er een fantastisch feest gehad, met de mooiste Sarah ooit :)

Voor nu de foto's van de badkamer, die helemaal is geworden wat ik mij ervan had voorgesteld.

Ben er super blij mee!



 

Vanuit de stal gezien. Links op de muur oude batik stempels.




Het wasmeubel gemaakt van beton.


Met een mooie glazen wastafel.





Een Boudha.




Gekregen een oude bloemisten vaas.



De douche, met dank aan Hetty voor de mooie muur schildering.





En met de oude bollenmand, de gastendoekjes met lekkere zeep, is het voor mij een mooi geheel geworden.

Groet Petra

donderdag 6 september 2012

De laatste loodjes...

... die wegen echt het zwaarst.

In mijn optimisme, had ik bedacht dat het wel erg leuk zou zijn om mijn verjaardag in de gerestaureerde stal te vieren. Ik wordt tenslotte 50, en de eerste fase zit er dan op, tijd voor een feestje.

Dat is dus aankomende zaterdag....., en de stal is nog niet klaar. Wel heb ik ongeveerd 50 mensen uitgenodigd, moet ik morgen nog 350 hapjes maken, is de bediening gereserveerd..... en voel ik bij tijd en wijle de paniek door mijn keel gieren.

De loodgieter vind dat bij de ruime betaling die hij heeft ontvangen, niet het plaatsen van de kranen en de toilet is inbegrepen. Dus in plaats dat René vanmiddag onze eigen klanten tevreden houdt, gaat hij voor loodgieter spelen. Ik zelf stond vanmorgen om 6 uur het betonnen badmeubel te schuren, zodat je je vel niet openhaalt mocht je er per ongeluk langs schuren....

Alle muren moeten nog worden geschilderd, en de stroom is nog niet aangesloten.....

Maar, het wordt MOOI! En het wordt een geweldig FEEST!

Morgen foto's, vandaag nog héééél véééél doen :)

Liefs Petra

woensdag 22 augustus 2012

We gaan vrolijk verder

Inmiddels ben ik uit mijn dipje geklommen, en zie het toch wel zitten dat het geheel voor 8 september klaar is. Ik heb Theo uitgelegd, dat ik de catering al had geregeld, de gasten heb uitgenodigd.......
De aannemer heeft er dus iemand bijgezet, en ook hier bij D-Sign nemen we iets extra's op onze schouders.

Het voelt goed, het wordt mooi!



De dakspanten worden uitgelegd op stoep om te kijken of ze aansluiten.



Een deel van de spanten ligt al te drogen.




Een ander deel krijgt de laatste hand.

Iets heel anders:

Wat voor mij heel erg bijzonder is, een tijdje terug heeft er een vrouw gereageerd op mijn blog die zelf in de jaren 60 als baby op Landhuis Siberie heeft gewoond. Vandaag heeft zij mij een filmpje gestuurd, ik heb het met kippevel op mijn armen zitten bekijken....
Ik heb gevraagd of ik dit filmpje tijdelijk op mijn blog mag plaatsen, zij zou het overleggen. Ik hoop het :)

Groet Petra


maandag 20 augustus 2012

Vorderingen

Langzaam maar zeker begint de stal vorm te krijgen, met de nadruk op langzaam. Maar goed, af en toe een dipje, omdat niet iedereen z'n belofte nakomt schijnt iets van hier te zijn.

De electra is door René weer volgens een andere route gelegd, de gaten van de verkeerde route zijn gedicht en weer overgeschilderd......

Of we het halen om over 2 weken klaar te zijn? ik hoop het....
De stal gezien vanaf het terras bij het landhuis.

Binnen begint het ergens op te lijken.
De stenen staan klaar om de muurtjes op de veranda te metselen.
De achterdeur is raam geworden.
Hier links komt het wastafel meubel.
Aan deze muur de keuken met de L aan deze kant.
Het raam wat is uitgehakt, staat.....
...scheef :(
De deur is gespoten tegen de termieten.


Iedereen een goede week.

Groet Petra